26.09.2016
Mimo że napisy są znanym rodzajem tłumaczenia audiowizualnego, czasem pojawiają się w nim elementy, które budzą zaskoczenie, np. różne kolory fontu, „dziwne” położenie tekstu lub wyjątkowo szczegółowe zapisy dźwięków. Część z nas takie zabiegi dziwią, innych nawet wprawiają w irytację, prawdopodobnie z racji tego, że nie znają przyczyny takich zmian. Dlatego warto wiedzieć, że te sposoby wyróżniania tekstu są stosowane w przekładzie audiowizualnym dla osób niesłyszących i niedosłyszących.
Osoby niesłyszące i niedosłyszące często potrzebują innego rodzaju napisów, żeby móc łatwiej zidentyfikować, kto jest autorem danej wypowiedzi, tu w grę wchodzą różne kolory dla głównych bohaterów i rozmieszczenie tekstu dla łatwiejszego rozpoznawania osoby mówiącej. To dla nich tworzy się również dodatkowe napisy, by mogli czerpać informacje niewerbalne, które osoby słyszące są w stanie uzyskać dzięki zmysłowi słuchu, np. ktoś puka lub dzwoni do drzwi, czy też w filmie słychać szum padającego deszczu, czyli dźwięki z otoczenia, które często zapisane są kapitalikami.
Dla osób niesłyszących i niedosłyszących tworzy się także napisy intrajęzykowe, czyli skraca się dialogi w języku polskich. Tak właśnie stało się w przypadku form adresatywnych w „Panu Wołodyjowskim”, które w różny sposób zostały zredagowane na potrzeby ww. osób. Zabiegi, jakie zostały zastosowane to, np.:
- Pominięcie formy adresatywnej:
- Witam waszmościów. Jak tam u Was?
- napis: Witam. Co się dzieje?
- Pominięcie całego zwrotu:
- Hamuj się waszmość! (Brak napisu)
- Skrócenie formy:
- Wybacz, ojcze duchowny.
- napis: Wybacz, ojcze.
- Skrócenie całości wyrażenia:
- Wołodyjowski! Na Ciebie w pierwszym rzędzie liczę!
- napis: Wołodyjowski! Tobie ufam najbardziej!
- Unowocześnienie form i składni:
- Mości panowie, od północna ruszamy!
- napis: Panowie, ruszamy po północy!
Zastosowano również i inne techniki, np. opuszczenie końcówki –że, czy też połączono różne techniki, aby przekaz był łatwiejszy w odbiorze. Co więcej, archaizmy u Sienkiewicza, które są atrakcyjne dla wielu Polaków, dla osób głuchoniemych są abstrakcją. Stąd, warto wiedzieć, skąd takie zabiegi mają miejsce, dlaczego unowocześniono składnię i słownictwo oraz nie krytykować tłumaczy, którzy mają określoną grupę docelową, dla której tłumaczą.
Jeżeli interesują Cię tłumaczenia audiowizualne lub pozostałe zagadnienia związane z tłumaczeniami oraz z samym zawodem tłumacza przysięgłego zapraszamy serdecznie do zapoznania się z pozostałymi naszymi artykułami na blogu, poświęconymi tej tematyce. Jeśli natomiast potrzebujesz skorzystać z pomocy tłumacza przysięgłego lub zwykłego na podkarpaciu lub szukasz tłumacza przysięgłego lub zwykłego w Rzeszowie w celu przetłumaczenia swoich dokumentów i nie wiesz, który z tłumaczy będzie odpowiedni – skontaktuj się z nami. Odpowiemy na każde Twoje pytanie, podamy także wycenę tłumaczenia przed przystąpieniem do realizacji oraz termin samej realizacji. Zapraszamy serdecznie do naszego Biura Tłumaczeń w Rzeszowie przy ul. Grunwaldzkiej 26/4a – Zespół Tłumaczy K. LITWIN, J. CZERNIA S.C. Aby ustalić cenę i termin wykonania tłumaczenia uwierzytelnionego („przysięgłego”) lub zwykłego na dowolny język obcy skontaktuj się z nami za pośrednictwem zakładki KONTAKT lub odwiedź nas osobiście w naszym Biurze Tłumaczeń codziennie od poniedziałku do piątku w godz. 9.00 – 17.00. Zapraszamy serdecznie!
Artykuł został opracowany na podstawie „Staropolskie formy adresatywne w intrajęzykowym przekładzie audiowizualnym, czyli „Pan Wołodyjowski” w wersji dla niesłyszących” Agnieszki Szarkowskiej.
